Najokazalszym drzewem pomnikowym jest dąb szypułkowy „Paweł” o obwodzie pnia ok. 770 cm i wysokości 35 m, znajdujący się na terenie Arboretum w Pawłowicach.
Najstarszym pomnikiem przyrody jest najprawdopodobniej dąb „Dziadek”, o obwodzie 644 cm, rosnący przy ul. Kopernika, na terenie Ośrodka Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy im. prof. Jana Rosnera we Wrocławiu. Jego wiek ocenia się na ok. 460 lat. „Dziadek” został również jako pierwszy (w 1953 r.) ustanowiony pomnikiem przyrody, decyzją ówczesnego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej.
Największe skupiska wrocławskich pomników przyrody znajdują się w Ogrodzie Botanicznym, Parku Szczytnickim, Parku Leśnickim. Niektórym pomnikom nadano nazwy własne, są to wspomniane już wyżej dęby: Dziadek i Paweł oraz dąb Jana Dzierżonia, dąb Piotra Włosta, dąb Jana Stanki, dąb Przewodnik, dąb Nestor, dąb Mieszko oraz grupa 8 sofor japońskich "Perełkowce nad Grudziądzką".
